Na het tragische verlies van zijn zoontje en broer in een ongeluk, vertelt oud-Ajacied Tijani Babangida over zijn verdriet en de onvermijdelijkheid van hun dood. Anderhalf jaar na het familiedrama heeft hij zijn levensverhaal in boekvorm uitgebracht en wil hij anderen helpen hun dromen waar te maken. Babangida spreekt openhartig over zijn geloof en de rol van God in deze moeilijke periode. Hij beschrijft zichzelf als een cultheld met een triest verhaal, maar vindt berusting in de gebeurtenissen.