De Nederlandse en Vlaamse literatuur heeft een grote stem verloren met het overlijden van Esther Jansma, een prominente dichter en hoogleraar. Jansma, die bekend stond om haar poëtische reflecties op het leven en de dood, maakte het onderwerp van de eindigheid tot een rode draad in haar werk. In haar laatste dichtbundel verkende ze de gedachte dat een einde ook een nieuw begin kan zijn. Haar carrière als archeologe gaf haar unieke inzichten, en ze beschouwde zichzelf als een verzamelaar van resten, zowel in de natuur als in de taal. Haar bijdragen aan de literatuur zullen nog lang worden herinnerd.