Meerdere orkesten onder leiding van topdirigent Jaap van Zweden worden geconfronteerd met beschuldigingen van een angstcultuur. Musici hebben stilzwijgend het grensoverschrijdend gedrag van Van Zweden blootgelegd, waarbij zij hem beschrijven als een man die zijn muzikanten pest, kleineert en intimideert. Onderzoek door Pointer onthult dat deze cultuur zo intens is dat sommige musici zelfs kalmeringsmiddelen nodig hadden om met de druk om te gaan. De onthullingen wijzen op een patroon van angst en intimidatie binnen de orkesten die hij leidt.