Tijdens de herdenkingen van Nederlands-Indië was er veel aandacht voor de indrukken en ervaringen van de Indische gemeenschap in Nederland. Koning Willem-Alexander sprak zijn waardering uit voor de betrokkenheid van de gemeenschap, ondanks boeken kritiek over een kille ontvangst. In zijn unieke toespraak moedigde hij aan tot nadenken over de complexe geschiedenis van kolonialisme en de blijvende impact daarvan op nieuwe generaties. Oud-kampgevangenen deelden hun verhalen, waarbij velen zich herkenden in filmbeelden en getuigenissen. Activiteiten in verschillende steden, zoals het leggen van bloemen en filmvertoningen, vierden zowel herinnering als vrijheid. De oproep om de geschiedenis te erkennen en excuses te overwegen resoneerde sterk bij de aanwezigen. Dertigen wandelaars trotseerden de hitte voor een speciale herdenkingsmars, terwijl jongeren zoals Puck, Gaby en Olivia hun eigen verbinding met deze geschiedenis deelden.